Arkadaş

 Güvenmek istiyorum sana.

Ama o kadar çok yara aldım.

Öyle çok yıprandım ki

Olmuyor be arkadaşım.

Ne şiirler yazar ne türküler


Söylerdim sana eskiden.

Şimdiyse bir selam aslında,

O bile çok geliyor.

Sende çok kırdın ya beni

Sende çok ağlattın ya hani!

Yaralarım kabuk tutmuyor.

Üşüyorum sensizlikten.

Üşüyorum ve hiçbir sıcaklık,

Senin samimiyetin,

Senin sarılman gibi ısıtmıyor.

Sensizlik canımı çok yakıyor.

Ama seninle de olmuyor.


— Ferzan Maral


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

O Gitti, Gönlümdeki Irmak Kurudu

Yaşam ile Ölümün Sessiz Çığlığı

Cehenneme Dönüşen Zaman