Ferzan Maral

  İnsan, yıllarca umut ettiği şeyi arar, bulamadığında ölümü ister. Ama onu bulduğu an, ölmek istemez artık; ölümden korkar, çünkü yanında, o umuduyla geçireceği en küçücük anın bile değerini bilir. O anı yaşadıktan sonra yaşamı sevmeye başlar, çünkü umut böyledir: onu bulduğunda sonu olmayan bir yol istersin. Ve elinden tutup o yolda sonsuza dek yürümeyi… Umut, insana hemen bir şeyleri inşa ettirir, sevgisini büyütür. — Ferzan Maral

  “Beden yaşlanır, akıl eskir, ruh da yorulur. Ama gönül… gönül asla yaşlanmaz; hep genç, hep diri kalır. Çünkü gönül bir hazinedir. Ve o hazineye, mücevher değil, kitap değerinde bir kadın sığmalı; bilgisiyle o genç gönlü ebediyen aydınlatmalı.” — Ferzan Maral